Source:
Tarasios of
Constantinople, “Sermon in Memory of the Presentation of the Mother of God at
the Temple” (PG 98:1488-9)
Η'. Ταϋτα καί τα τούτοις
όμοια ή χαριτώνυμος Άννα λέξασα, τό της Τριάδος κειμήλιον, χαίρουσα τη
σαρκί τριετίζουσαν τήν Παρθένον καl Θεοτόχον είς τόν ναδν Κυρίου προέπεμψε, καί σύν τψ Ίωα-
κείμ ώδας εύχαριστηρίους άναπέμπουσα, καί δήμον τών παρθένων λαμπαδηφορούντα
συγκαλεσαμένη, κατέλαβε τά τών άγίων "Άγια· καί τέν Ζαχαρίαν χαρμονικοίς
χείλεσι, καί αγαλλιάσει στόματος, άτε προφήτην καί Ιερέα καί συγγενή και λειω τουργόν
της νομικής διαθήκης, προσεκαλεΐτο ή τιμία ξυνωρίς των γεννητορων, βοωσα. Δεχου
την σεμνην, τνη αμιαντον δεχου, ιερευ, την ακηλιδωτον πασταδα του Λογου . . .
After saying these things and
others like them, the gracious Anna, rejoicing, entrusted the Virgin and
Mother of God, who was three years old in the flesh, to the Lord’s temple as a
treasure of the Trinity. Along with Joachim, she offered songs of thanksgiving
and summoned a procession of maidens bearing lamps. Together, they reached the
holy of holies. Zacharias, with joyous lips and exultation of mouth—as a
prophet, priest, relative, and minister of the legal covenant—was called upon
by the revered couple of parents, crying out: "Receive the sacred one, the
pure one; receive, priest, the immaculate bridal chamber of the Word…"
To
Support this Blog:
Email for Amazon Gift
card: ScripturalMormonism@gmail.com
Email for Logos.com
Gift Card: IrishLDS87@gmail.com
