The following is from a disputed homily attributed to Epiphanius of Salamis, “Homily 5 in Praise of St. Mary.” While it is disputed, it does focus quite a bit on Luke 1:28, so it important to Mariology.
Χαῖρε, κεχαριτωμένη, τοῦ νοητοῦ ἀγκίστρου τὸ δέλεαρ· ἐν
σοὶ γὰρ ἄγκιστρον ἡ θεότης. Χαῖρε, κεχαριτωμένη , ἡ νοερὰ τῆς δόξης κιβωτός· Χαῖρε,
κεχαριτωμένη, ἡ στάμνος ἡ χρυσή, τὸ οὐράνιον ἔχουσα μάννα. Χαῖρε, κεχαριτωμένη,
ἡ τὴν γλυκεῖαν τῆς ἀεννάου πηγῆς τοὺς διψῶντας ἐμπλήσασα. Χαῖρε, κεχαριτωμένη,
νοερὰ θάλασσα, τὸν οὐράνιον ἔχουσα μαργαρίτην Χριστόν Χαῖρε, κεχαριτωμένη, ὁ
λαμπρὸς οὐρανὸς, ἡ τὸν ἀχώρητον ἐν οὐρανοῖς ἔχουσα Θεόν. Χαῖρε, κεχαριτωμένη, ἡ
τὸν χερουβικὸν θρόνον τῆς θεότητος ἐξαστράπτουσα. Χαῖρε, κεχαριτωμένη, κύκλον ἔχουσα
οὐρανοῦ, καὶ Θεὸν ἀχώρητον, ἐν σοὶ δὲ χωρητὸν, καὶ ἀστενοχώ ρητον. Χαῖρε,
κεχαριτωμένη, στυλοειδής νεφέλη, ἡ τὸν Θεὸν ἔχουσα, τὸν ἐν τῇ ἐρήμῳ τὸν λαὸν
καθοδηγήσαντα. Τί εἶπω; καὶ τί λαλήσω; πῶς μακαρίσω τὴν ὁλόῤῥιζον δόξαν ; ὅτι
χωρὶς Θεοῦ μόνου πάντων ἀνωτέρα ὑπάρχει. (PG 43:489, 492)
Rejoice, full of
grace, the lure of the intelligible hook; for in you the hook is divinity.
Rejoice, full of grace, the spiritual ark of glory;
Rejoice, full of grace, the golden jar that holds the heavenly manna;
Rejoice, full of grace, the sweet essence of the everlasting fountain, having
filled those who thirst;
Rejoice, full of grace, the spiritual sea that holds the heavenly pearl,
Christ;
Rejoice, full of grace, the radiant heaven that holds the unapproachable God in
the heavens;
Rejoice, full of grace, the one who dazzles the cherubic throne of divinity;
Rejoice, full of grace, possessing the vault of heaven and the unapproachable
God—yet within you a capacity, an unconfined expanse;
Rejoice, full of grace, the column-like cloud who holds the God who guided the
people in the wilderness.
What shall I say? And what shall I speak? How can I extol the all-rooted glory?
For apart from God alone, nothing exists as higher.
Χαΐρε, κεχαριτωμένη, ή
πύλη των ούρανων, περί ης ό προφήτης κέκραγε λέγων· Ίδού ή πύλη κεκλεισμένη,
καί ούδείς εισελεύσεται δι' αύτής, ούδλ εξελεύσεται, ει μη Κύριος ό θεός μόνος·
καί έσται ή πύλη κεκλεισμένη τώ ήγουμένφ, διότι ηγούμενος αύτός κληθήσεται, καί
είς αύ- τόν έλπιουσι πάντα τά έθνη. (PG 43:492)
Hail, full of grace, O gate of the heavens, concerning
whom the prophet cried out, saying: “Behold, the gate is shut; no one enters
through it nor goes out, except the Lord God alone; and it shall be the shut
gate for the elect, for the one who is led shall be called, and in him all the
nations shall hope”
Ὅθεν πρῶτον ὁ Γαβριὴλ τὴν Παρθένον ἀσπάζεται· Χαῖρε,
κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετὰ σοῦ χαῖρε, κεχαριτωμένη, ὁ λαμπρὸς οὐρανός · χαῖρε,
κεχαριτωμένη, ἢ τὸν ἐξαστράπτοντα ἐξ οὐρανοῦ λαμπραῖς λαμπάσιν ἀκτῖνα ἔχουσα ἥλιον
τὸν Χριστόν. Σεραφεὶμ γέγονεν ἡ Παρθένος, ἡ πολυώνυμος, καὶ πολυόμματος, τῆς ἀκαταλήπτου
θέας σκέπη τις νοερά, δι' οἰκουμενικοῦ σώματος εὑρεθεῖσα, τὰ χερουβείμ ὑπερβαίνουσα,
Ἐκεῖνα μὲν γὰρ ἀποστρέφονται μὴ δυνάμενα ἀτενίσαι πρὸς νοητὸν πῦρ τῆς θεότητος.
(PG 43:497)
From hence, first Gabriel greets the Virgin:
“Hail, full of grace, the Lord is with you;
Hail, full of grace, the radiant heaven;
Hail, full of grace, the one flashing forth from heaven with brilliant rays—the
sun, Christ.”
The Virgin has become like the seraphim—she who is
many-named and many-titled, a certain spiritual manifestation of the ineffable
divine, having been discovered through the body of the world and transcending
the cherubim; for they indeed shrink back, being unable to gaze upon the
intelligible fire of divinity.”
To Support this Blog:
Email for Amazon Gift
card: ScripturalMormonism@gmail.com
Email for Logos.com Gift
Card: IrishLDS87@gmail.com
