Άλλ' έπει τούτο ούκ
ένδέχεται, διά γράμματος ή έπισκοπή. Ώ πώς άπέπτη άφ' ήμων ή καλή άμμάς, ή
Χριστοφόρος γυνή, τό κειμήλιον τής σωφροσύνης, τό κεχαριτωμένον πρόσωπον,
τό της ευλαβείας τέμενος, τό πλήρες ήμερών, τών τε λυομένων καί μενουσών θέαμα,
ό ήγιασμένος ναός, ό έλαιών της συμπαθείας, ό οίκτιρμος της επιδόσεως, τό ζώον
έντως τό θεόπλαστον, ό άφθονος όφθαλμός, ή άβάσκανος καρδία, ή πρό του θανάτου
έκδημος τών τήδε διά τόν ποθούμενον νυμφίον Χριστόν, καί διά τήν έκεΐσε άλυτον
ζωήν καί κήρατον . . . (PG 99:1377)
But this, however, is not admissible according to the
letter or the episcopal ruling. O, how undefiled is our good Lamb— the
Christ-bearing woman, the treasured possession of temperance, the graced
face, the sanctuary of piety, the one who is complete in her days, the
vision or spectacle of those being delivered and abiding, the purified temple,
the oil of affection, the commendable reward of achievement, the living
creature indeed—the God-fashioned one, the abundant eye, the unblemished heart,
or, even in the approach of death, the evident sign for these things in the
desired bridegroom, Christ—and through her, an undying life and an immortal
crown . . .
To Support this Blog:
Email for Amazon Gift
card: ScripturalMormonism@gmail.com
Email for Logos.com Gift
Card: IrishLDS87@gmail.com
